Hallo allemaal,

Tot begin 2009 was Umthombo een kleinschalige opvang van straatkinderen in een soort container aan de haven. Het was beperkt tot voetbal, surfen, 2 maaltijden per dag, streetwork cq terugplaatsing en de mobile clinic. Ongeveer 6 mensen draaiden, met behulp van de volunteers, het project.

Toen kwam het WK voetbal 2010 in zicht en begon de Metro Police met zijn round ups, op het moment dat hooggeplaatste personen op het gebied van sport, politiek enz. de stad bezochten. Ook deed het bericht de ronde dat, gedurende het gehele WK, de kinderen opgepakt en in de gevangenis vastgezet worden tot na het WK. Umthombo wilde hierop inspelen en met een alternatief plan komen. Men huurde een heel groot pand, breidde de staf uit tot 28 man!! (uitbreiding met veel former streetchilds voor 24 uursbezetting). Men begon aan een artprogramme voor de groteren (ouder dan 17/18 jr) en budgetteringcursus. Het pand bevat een grote slaapzolder waar de kinderen straks kunnen overnachten, een garage die een eetkamer moet worden, een grote keuken en voorraadkamer die zo goed als leeg is en een grote lege zaal (met slechts een poolbiljart op drie poten), die straks als huiskamer kan worden ingericht. Het plan wordt voorgelegd aan de goverment en men verwacht dat er wel toestemming zal komen en een budget. Eerst wil men tot 23.00 uur open en rond het WK 24 uur, onder de voorwaarde dat de kinderen vanaf 18.00 uur binnen zijn en niet in-en uit lopen.

Alleen die toestemming is er (nog) niet en het budget is er niet........................... Het is eerst het project klaar hebben en dan pas......veel later.......het geld dat erbij hoort.

28 man die nu rondlopen van 8.30u tot 16.30u en bijna niks te doen hebben maar wel op de loonlijst staan. Ze volgen elke vrijdag trainingen, want de formerstreetchilds (ongeveer 50%) hebben een klik met de kinderen maar beschikken over weinig vaardigheden. Op een enkele na - moet men alles nog leren.De programma´s, behalve surfen, draaien niet omdat er geen enkele financiering voor is. Twee auto´s die voor reparatie in de garage stonden, hebben daar 6 weken gestaan, daar er geen geld was om de reparaties te betalen. De Mobile Clinic was de enig beschikbare auto, die voor alles en nog wat gebruikt werd behalve voor Health Care. Soms was er zelfs voor de Mobil Clinic geen brandstof geld en stond ie een hele week in de garage. We gingen dan met de rugzak op pad, te voet.

De TV -DVD is stuk en er is geen geld voor reparatie. Doordat er geen auto´s waren lag ook het terug naar huis programma stil. Geen creatieve programma´s omdat er geen materialen konden worden gekocht. Het socialworkprogramme draaide niet omdat de social worker ook de manager is. Zij was alleen maar bezig met crisismanagement op het gebied van de financieen. Tom Hewitt, de director, is steeds op reis naar Engeland en Amerika om fondsen te werven en dus niet op de werkvloer aanwezig om de boel te controleren. En geen controle, dan weet je het wel... Als de kat van huis is....

Als klap op de vuurpijl werd ook het elektra afgesloten, waardoor er geen muziek meer was, geen dans, geen kookgelegenheid, geen administratie kon worden gedaan omdat de computers niet werkten, de vriezer en koelkasten stonden te druipen en de telefoons, met uitzondering van de cellphones niet meer werkten (alleen heeft niemand hier airtime, men kan dus alleen gebeld worden. Drie keer raden van wie men de telefoons gebruikte.)

De kosten voor de maaltijden voor de kinderen waren prioriteit nummer 1 en het enige wat nog betaald kon worden.

Daartussendoor liepen dus nog 4 vrijwilligers die men bezig moest houden. Het was dus niet de makkelijkste tijd voor ons om hier te werken. Ook voor de staf was het een moeilijke tijd en ik ben nog niet overtuigd dat het voorbij is. We hebben dan ook menig pittig gesprek gevoerd. In het begin positief omkleed met voorstellen, maar later ook wel heel boos!! Vooral toen we een keer met zijn 4en tegelijk de strijd aangingen, schrokken ze en werd er ineens geluisterd en traden er veranderingen op. Want je kunt het niet hebben van een budget wel aangrijpen om helemaal niks meer te doen maar je kunt ook kijken wat er zonder geld nog mogelijk is.

Sinds begin deze week is er weer wat geld. De elektra is weer aangesloten, er is 1 auto uit de garage, er is weer nieuw eten aangeschaft. Alles begint weer een beetje te draaien. De voetballertjes gaan weer in de laadbak van de Van naar wedstrijdjes, de Mobile Clinic is alleen voor de health care enz.De vrijwilligers betaalden brandstof, eten, medical artikelen en ook veel eten voor mensen die we onderweg tegenkwamen. Soms fruit, vitaminepillen maar ook wel hele tassen als we ineens weer een hele groep op straat vonden, inclusief ouderen en kleine kinderen.

Voor de kinderen van Umthombo - die niets maar dan ook niets hebben - hoop ik nog eens dat er een grote sponsor komt of een miljoenenwinnaar van de staatsloterij die voor eens en voor altijd een einde aan dit gesappel maakt. Wel hoop ik dat door de trainingen de staf een meer enthousiasmerende en creatieve rol binnen de organisatie kan gaan vervullen. Nu zou ik er graag eens even op zijn Hollands de bezem door willen halen of te wel 50% eruit!! Er komt niks uit, behalve de drie goede krachten die er rondlopen, hart voor de kinderen hebben en er ook moedeloos van worden. Je zou toch denken dat als je deze baan accepteert, je een idealisme voelt om voor deze kinderen het leven leuker en makkelijker te maken maar men is altijd moe, sloft door het pand en als je iets vraagt, bijvoorbeeld even vertalen in het Zulu omdat een kind niet al onze medische vragen in het Engels begrijpt wordt er zuchtend en steunend gehoor aangegeven met een lang gezicht. Elke dag wordt er ruzie gemaakt over wie het ontbijt en de lunch moet maken ( wie staat er het meest op het rooster!!), wie er op de kinderen moet letten (Ik ben geen babayzitter!!). Carlijne heeft voor 60 rand, ongeveer euro 5,50, een blik vol spelletjes gekocht. We kunnen nu schaken, dammen, backgammon spelen, kaarten, mikado en domino spelen. Ik bof dat ik van spelletjes houd. De kinderen genieten ontzettend van deze 1 op 1 aandacht en zijn erg leergierig om zich de spelregels eigen te maken. Dit soort weinig kostende initiatieven - en rustig bezighouden van individuele kinderen- zou veel vaker kunnen worden ontplooid. Men komt er alleen niet op, want men heeft het zelf ook niet meegekregen. Hardloopwedstrijden op het strand, spons-water-vuur, een engels lesje geven, een aardrijkskundelesje geven, kost allemaal niks. Wij hebben het handen wassen ingevoerd voor het eten ter voorkoming van ziektes. Graag zouden we ook willen dat ze aan een tafel eten als rustpunt en dat er tafels en stoelen zouden staan om te kunnen tekenen, lezen enz. Maar er zijn geen tafels, geen stoelen, geen boeken, geen potloden en papier. Een lege zaal vraagt om rennen, vliegen, vechten en schreeuwen. Treurig toch!! Dus wensen en werk genoeg!!

Voortgang: *Mazwi (open TBC) heeft het ziekenhuis verlaten en daar verteld dat hij naar een ziekenhuis ging in zijn township. Alleen zat hij weer in het Albert Parc. Maar deze week is hij - in schone nieuwe kleren gestoken -naar huis gebracht, naar zijn zus. Afscheid van een vriend. Hebben nu trouwens in het park meerdere mensen met een vreselijke stafylococcen infectie. Ze zitten helemaal vol met etterende bulten. Geen leuk klusje... maar hoe voorkomen we dat straks iedereen in het park is besmet? Men wast zich niet, ligt samen onder dezelfde dekens enz.

*Het jongetje dat in het mortuarium lag is begraven! Bleek net geregeld te zijn.

*De vrouw die al 1,5 jaar voor de grafsteen spaarde voor haar verdronken kind is geholpen door Tamara van Be-More. Het zand van het graf spoelde bij elke regenbui weg en zij moest het - zolang er geen steen op lag - het na elke bui weer ophogen.

Ik ga mijn laatste week in. Wat ik mij afvraag, zou ik mij nog kunnen verbazen in Nederland? Waarschijnlijk alleen over de weelde, het teveel van alles...

Kus Anna

Verbazing: Anita 17 jaar werkt ´s nachts als prostitué. Samen kijken we in de lonely planet naar de wereldkaart. Ze vraagt waar father Christmas woont en ik kijk opzij of ze een grapje maakt maar ze is bloedserieus. Dus ik wijs maar Canada -Noordpool aan. Ze vraagt of hij daar alleen woont en ik zeg dat ik denk dat de eskimo´s in iglo´s hem daar wel gezelschap zullen houden. Daar is ze blij om. Dream on girl!!