Hello chico's,

Na Spaans geoefend te hebben en voortgang te hebben geboekt, te hebben gesurft (Wouter) en veel aan het strand te hebben gezeten, was het mooi geweest. Niet zoveel gezwommen want veel agua mala's (kwallen). Gisteren een reisdag gehad die zijn weerga niet kent. Van Nicaragua tot onder het midden van de Pacific in Costa Rica gereisd en dat in de bloedhitte. De laatste week in Nicaragua was het al erg heet, zodat we alleen de uren tussen 6.00 en 9.30u iets buiten konden doen en na 17.00 uur. Maar hier in Costa Rica klagen de Tico's zelfs maar wij proberen dat niet te doen. Gisteren om 6.00 uur vertrokken naar la frontera, dat ging goed dus voor 7.00 aan de grens. Ons uitreisstempel halen, we hadden mazzel want de rij naast ons werd opgeheven en al die mensen moesten achteraan de andere rijen aansluiten. Wandeling door niemandsland, inreisstempel halen, visum invullenen ontbijten aan de grens van Costa Rica. Precies om 8.00 u zaten we in de bus naar Liberia (2 uur), daarna naar Puntarenas (4 uur) en vandaar naar Quepos aan de Pacific (nog eens 4 uur). Voor deze bus moest je tickets van te voren halen zodat iedereen zou kunnen zitten, maar zoals we al gewend zijn... onderweg stapt iedereen in... dus overvol en dat voor een 4 uur durende reis. Maar wij zaten. Maar heet...... om 19.00 u kwamen we verlept aan. Snel een taxi naar Vista Serena genomen in Manuel Antonio. Gelukkig was er plaats maar er moest wel matras op de grond bij en we moeten elke dag verhuizen naar een andere kamer. Maar het uitzicht is hier overweldigend. Je kijkt vanaf je terras zo naar de zonsopgang of -ondergang in de Pacific. Vanmorgen naar het nationaal park gelopen, 4 km vanaf het hostal. maar het was zo druk dat we er geen zin in hadden. We besluiten te verkassen naar cabines op het strand, vlak bij de ingang van het park.(Cabinas Ramirez). We boeken voor morgen en de 2 dagen daarna en gaan Quepos bekijken (niet veel aan...) dus snel naar het strand en surfen (Wouter) en ik in de schaduw sudoko's maken, heet............ tussen de 30 en 35 gr. Zelfs 's avonds is het te heet om te eten. Als ik een schreeuw hoor en omkijk, blijkt dat Wouter een enorme tak van een cocosnootpalm op zijn hoofd en rug heeft gekregen die afbrak. Gelukkig komt hij er goed vanaf, een lelijke schram op zijn rug en een beetje dizzy. De Tico's komen aanrennen en willen ijs voor zijn hoofd halen maar zo erg is het niet.. We verkassen naar een iets veiliger plek. Morgen dus naar de cabinas op het strand. Zonsondergang kijken op het strand en meedoen aan de volleybalwedstrijden die elke dag om 16.00 uur beginnen. Donderdag en vrijdag willen we dan om 7.00 uur in het park zijn, zodat het rustig is en dat er veel dieren wakker worden als wij er zijn. Het stikt hier werkelijk van de apen, allerlei soorten en iguana's. Vanaf ons hostelterras en als je langs de weg wandelt kun je ze zien. Zaterdag gaan we met de bus in 5 uur naar San Jose. De laatste week is begonnen........

Dan komt de tijd om alle indrukken te verwerken.

Anna y Wouter