Lieve allemaal,

Vanuit niemandsland (Marga is naar huis, Wouter komt morgen en Jelle, Chris en Sun zijn nog op Lombok) heb ik tijd voor een bericht.

We hebben een prachtig rondje Bali gemaakt van drie weken in 7 hostals. Beginnend in Sanur met de hereniging met Jelle voor 1 avond ( klop op de deur; ' roomservice' en daar stond ie!! Bruin, uitgebleekt haar, blootvoets en stralend) want Marga en ik moesten de volgende ochtend al met de boot mee naar Nusa Lembongan. Hier hebben we een hele dag gesnorkeld en een dag scooters gehuurd om zowel Nusa Lembongan als Nusa Ceningan te verkennen. Dat ging nog bijna mis. We wilden lunchen bij warung op het eiland Ceningan en Marga moest het parkeerplekje oprijden maar gaf te veel gas. Ze schoot door en hing met scooter en al tussen de bomen. Ik schrok zo dat ik ook te veel gas gaf en even laten naast haar hing. De eigenaren van de Warung kwamen wit om de neus naar buiten rennen en hielpen ons weer op het parkeerplekje. Toen pas zagen wij dat achter het rijtje bomen een steile klif was en diep daaronder de zee. We stonden toen wel even te shaken, maar de angst ging al gauw over in de slappe lach, voor al om het gezicht van de eigenaren van de Warung, die waanden ons al in de diepte. Met de groentenboot zijn we naar Kusamba gevaren en vandaar met de bus naar Amed in NO Bali. Hier zijn 4 kleine vissersdorpjes met 8 km rif om te snorkelen, zo vanaf het strand. Ook is er in 1942 een Japanse tropedojager gezonken en in de afgelopen 70 jaar zijn er de mooiste koralen aan die boot gegroeid. We hebben genoten van de tuinen en gezwommen in de Koningsbaden van de laatste Radjain Tirtte Ganga. Door een zeer zenuwachtige chauffeur - wij noemden hem Jan Toeter, want zijn vinger zat vastgeplakt op de claxon - werden we naar NW Bali gereden, de plaats Pemuteran, waar de vissershutten nog op het strand staan. We hebben met een gids een prachtige tocht door het National Parc gemaakt en naast de vele apen en vogels ook 3 enorme varanen van ruim 1,5 m gezien, die een kalf hadden geroofd uit het dorp en dit nu vol overgave aan het verslinden waren. Het eiland Pulau Menangan wordt genoemd als het snorkelparadijs en dat is niets te veel gezegd. Wassini in Kenia stond voor mij - tot nu toe - bovenaan maar deze plek wint het. Het is een rif dat begrensd wordt door een enorme diepte. Je zwemt op de rand van de diepte en het rif en er zijn honderden verschillende vissen en alle soorten koraal die hangend over de diepte groeien als reusachtige bladeren. Het was ruw weer die dag en het vergde dan ook heel wat kracht om een beetje op koers te blijven, maar aan de achterkant van het eiland was het rustiger en konden we beter blijven drijven en kijken, kijken, kijken en genieten. Daarna hadden we voorlopig genoeg water gezien en zijn we de bergen ingetrokken naar Munduk. Wat een verassend gebied en de mooiste uitzichten vanuit ons hostal, van de hele vakantie. Meer dan 180 graden uitzicht, over rijstvelden, bossen en bergen. Ook hier de sportschoenen weer aangetrokken. Hebben we ze in ieder geval niet voor niets meegesjouwd in de rugzak. Een tocht naar de watervallen gemaakt, lopend door een soort tropisch regenwoud, afgewisseld met vanille- ,koffie- en cacaoplantages, aangelegd in de koloniale tijd door de Nederlanders. De volgende dag een 2e hike gemaakt door de rijstterrassen. Daarna hadden we genoeg van de vele regen - waar het mooi en groen is, regent het vaak - en zijn we naar Ubud gereisd om enkele musea te bezoeken, het centrum voor vrouwen art en ons onder te dompelen in de muziek. Elke avond zijn er prima soul- of jazzbands te horen. Marga haar reis liep op zijn eind en zij heeft souvenirs ingeslagen voor haar love-ones. Ik ging gezellig mee en heb een prachtige babybuddha ontmoet, op wie ik verliefd werd. Marga is zo lief hem vast mee te nemen naar Nederland zodat de schat niet 3 weken in een donkere rugzak hoeft te overleven. Tot slot terug naar de kust, strandwandelen en bijkleuren was de bedoeling. Door de storm ging het bijkleuren iets te rigoreus. Als er wind staat, onderschat je de kracht van de zon. Gelukkig hadden we al flinke ondergrond. Nu Marga vertrokken is, wandel ik veel langs het strand, kijk naar de surfers (de golven zijn op dit moment enorm) en heb ik in een 2e handsboekhandel een nieuwe voorraad ingeslagen. Morgen komt Wouter, dinsdag of woensdag Jelle en dan begint het 2e deel.

Kus Anna (Foto's volgen thuis)