Over mij/mijn reis

Stel dat je een prijs wint waarbij elke ochtend 86.400 Euro op je rekening wordt gestort. Er zijn 2 voorwaarden die de bank stelt.

1. Alles wat je die dag niet hebt besteed wordt 's avonds weer teruggenomen, niet smokkelen, er kan niets op een andere rekening worden gestort, alles moet uitgegeven worden.

2.De bank kan deze stortingen, zonder waarschuwing stopzetten. Op elk moment kan de bank de rekening opheffen, geen stortingen meer.

Wat zou je doen?

Elke euro uitgeven aan leuke cadeaus voor mensen van wie je houdt. Elke stuiver die je van de bank kreeg zou je gebruiken voor eigen plezier, voor de mensen van wie je houdt en goed doen voor vreemden, want 86.400 Euro is teveel om elke dag alleen aan jezelf en je naasten te besteden.

We kennen deze prijs allemaal. Het is de tijd! Elke ochtend bij het opstaan, krijgen wij 86.400 levensseconden voor die dag en als we 's avonds gaan slapen, mogen die niet blijven staan, wat die dag niet wordt geleefd, gaat verloren, gisteren is voorbij. Elke ochtend begint dat wonderlijke spel opnieuw, krijgen we weer 86.400 levensseconden. Dit kan zonder waarschuwing afgelopen zijn, het leven kan zomaar ophouden.

Dus wat doen we met onze dagelijkse 86.400 seconden? Je constateert elke dag dat maar weinig mensen zich realiseren hoe beperkt en kostbaar tijd is.

Marc Levy (uit zijn boek: Was het maar waar)